Omgaan met woede
Kijken áchter gedrag
Wat jouw kind laat zien tijdens een woede-aanval doet iets met jou als ouder. Je hebt vaak de neiging deze woede meteen te stoppen. “Je hoeft hier toch niet zo kwaad voor te zijn?", “Stop nu eens met huilen”, “kom eens hier, dan troost ik je”, “zo erg was het toch niet?”. Probeer eens vaker achter het gedrag te kijken van je kind; waarom reageert jouw kind zo? Welke behoeftes heeft jouw kind? Als je dus enkel reageert op de woede van je kind en ze meteen wilt stoppen, negeer je grotendeels deze gevoelens en behoeftes daarachter!
Als water in een tuinslang
Emoties stromen in ons lichaam als water in een tuinslang. Als de tuinslang wordt dichtgeknepen, zal het water opstapelen en een keer ontploffen. Geef de emoties van je kind dus de vrijheid om er te mogen zijn! Voor boosheid en woede is dit vaak lastig voor anderen uit het gezin, maar probeer de aanvallen voor te zijn door emoties en behoeftes vroegtijdig te zien en het ‘water alvast te laten vloeien uit de tuinslang’!
Opvoeden doe je NIET tijdens een woede-aanval
Nee, je kind ‘de les spellen’ tijdens een woede-aanval helpt toch niet. Het meteen doen stoppen vaak ook niet. Waarschijnlijk al gemerkt?
Het voorkomen van deze woede-aanval is veel efficiënter. Gebruik ‘preventieve reddingsacties’. Er zijn heel veel mogelijke reddingsacties, maar je krijgt alvast enkele tips:
Weet hoe je kind zich kan ontladen, ga hier desnoods over in gesprek. Is dit door zich af te zonderen en iets rustig te doen of net door iets actiefs te doen?
Moedig kinderen, waarbij beweging helpt, bijvoorbeeld dit aan: trampoline springen, boksen, rondjes fietsen, springtouwen, krastekening maken, … Doe dit het liefst sámen, daar genieten ze enorm van. Maak er nog liefst een (geforceerde) lachsessie van ;-). Hun boze-stofjes zullen door de inspanning snel hun lichaam uitvloeien!
Ook ontspannende ‘interventies’ kunnen woede-aanvallen voorkomen. Het lijkt dubbelzinnig maar breng rust in het lichaam van je kind door het liefdevol aan te raken. Leg bijvoorbeeld met een zware druk je handen op zijn/haar schouders. Bij woede zitten kinderen fel in hun hoofd, en door alerter te worden van hun lichaam keren ze sneller terug naar hun rustpunt. Dit kan je thuis doen, maar evengoed op een familiefeestje of tijdens het huiswerk maken…. Je zou ook een 5-minuten-rugmassage kunnen doen. Het is een win-win, je kind gaat met de aandacht weer uit het hoofd en het werkt verbindend tussen jullie. Liever 5 minuten investeren in een massageke, dan een halfuur of langer bokken door een woede-aanval, toch?
Maak bijvoorbeeld samen met jouw kind een touw met 10 kaartjes aan, waarop reddingsacties staan voor te doen bij opkomende boosheid. Hang het op in de kamer, en iedere keer wanneer je ziet dat jouw kind boos wordt, moedig je hem/haar een opdracht van de kaartjes te volbrengen. Jij geeft zo het signaal aan dat de emotie eruit mag, en je kind voelt zich hierdoor gezien. Emotie eruit = rust erin !
Bevraag tijdig aan je kind of het klopt of het boos aan het worden is en waar ze nood aan hebben. Uit je begrip hiervoor! Verzin liefst met je kind een leuker woord voor ‘boos’ want het heeft vaak al een negatieve bijklank.
Eens je het principe door hebt van aanvallen te voorkomen, kan je creatief omgaan met jullie eigen preventieve reddingsacties.